امروزه در بيشتر قراردادها از وجه التزام استفاده شده و درك درست ماهيت و آثار آن كمك زيادي به افراد خواهد كرد. از اين رو «مجله ملكي دلتا» قصد دارد به بهترين شكل ممكن نكات حقوقي وجه التزام در قرارداد را تعريف كند.

وقتي دو نفر قراردادي را مابين خود مي‌بندند، مكلف و موظف به اجراي آن هستند. متعهد در دو صورت ممكن است از تعهد خود تخلف كند:

• متعهد به كلي تعهد خود را انجام ندهد. در اين صورت احتمال دارد در قرارداد منعقد شده يك مبلغ مقطوع به عنوان «خسارت عدم انجام تعهد و وجه التزام» تعيين شده باشد. از نظر قانوني به اين خسارت، عدم انجام تعهد گفته مي‌شود.
• متعهد به تعهد خود پايبند است اما آن را با تاخير انجام مي‌دهد. در اين صورت ممكن است در قرارداد براي هر روز تاخير مبلغي به عنوان وجه التزام تعيين شده باشد كه به اين خسارت تاخير در انجام تعهد مي‌گويند.

بايد و نبايدهاي وجه التزام در قرارداد

رعايت نكات حقوقي وجه التزام در قرارداد از پيش آمدن اتفاقات ناگوار آينده در امان نگه مي‌دارد. تعيين وجه التزام به طور معمول به صورت شرط ضمن عقد صورت مي‌گيرد، اما الزامي در اين خصوص وجود ندارد.

طرفين قرارداد مي‌توانند در يك قرارداد جداگانه، وجه التزام تخلف از تعهدات را پيش‌بيني كنند.

وجه التزام براي قراردادهايي كه طبق آن مالي از مالكيت يك نفر طبق قرارداد خارج مي‌شود و به مالكيت نفر ديگر در مي‌آيد. البته از حيث كاربرد و استفاده علمي، وجه التزام در معاملات ملكي بسيار بيشتر از ساير قراردادها مورد استفاده قرار مي‌گيرد.

شخصي كه وجه التزام را مطالبه مي‌كند، بايد خود تعهداتش را به طور كامل انجام داده باشد. همانند خريدار بايد در دفترخانه حاضر شود و قيمت معامله را نيز به رويت دفتردار برساند و عدم اجراي تعهد طرف ديگر احراز شود.

پيشنهاد مطالعه: مطلب «شرايط قانوني پشيماني در قرارداد» از مجله ملكي دلتا بخوانيد.