به گزارش «مجله ملكي دلتا» به نقل از شفقنا، دور زدن قانون خانه‌هاي خالي و وضعيت نابسامان اقتصادي كشور بر هيچكس پوشيده نيست؛ وضعيتي كه مسببان فراوان و گوناگوني دارد؛ از ناكارآمدي و بي‌كفايتي مسوولان تا تحريم‌هاي اقتصادي. اخيرا همه‌گيري و شيوع كرونا هم مزيد بر علت شده است.

مسوولان كشور مسكن را پيشران و لكوموتيو اقتصاد كشور مي‌دانند. اما اين لكوموتيو فرسوده نيازمند تعميرات اساسي است.

مي‌توان گفت حوزه مسكن به علت سهم بالايي كه در اقتصاد كشور دارد، متحمل بيشترين ضررها و آسيب‌ها از شرايط نابسامان موجود در كشور بوده است. قطعا دود اين بي‌مسووليتي‌ها و ناكارآمدي‌ها كه در اركان مختلف كشور ديده مي‌شود، بيش از هر كس در چشم شهروندان عادي مي‌رود؛ مردمي كه عمري در آرزوي رسيدن به اهدافشان تلاش مي‌كنند، اما اين اهداف با تصميمات غيركارشناسانه و بي‌قاعده مسوولان لحظه به لحظه دورتر مي‌شود.

داشتن يك سرپناه با شرايط استاندارد جزو حقوق هر انسان محسوب مي‌شود. اما در ايران خريد خانه به يكي از غيرممكن‌ترين‌ ماموريت‌ها تبديل شده است. افزايش و جهش قيمت‌ها به بهانه‌هاي مختلف از دلايل عمده اين امر محسوب مي‌شود. حال كار به جايي رسيده كه با پديده خريد و فروش دانگي واحدهاي مسكوني مواجه هستيم.

قيمت خانه تا جايي افزايش را به خود ديده كه ديگر خريد آن براي اقشار متوسط جامعه ممكن نيست و به يك رويا بدل شده است. آخرين آمارها حاكي از آن است كه اجاره‌ها نسبت به پاييز ۹۸ افزايش ۸/۴۴ درصدي و متوسط قيمت هر مترمربع واحد مسكوني نيز در اين مدت ۸/۱۱۳ درصد رشد داشته است. اين امر موجب شده تا افرادي كه قبلا قادر به خريد خانه بودند، حالا با همان بودجه تنها قادر به خريد چند دانگ از همان خانه هستند.

رييس اتحاديه مشاوران املاك هم با تاييد معاملات دانگي مسكن در تهران گفته: «وقتي پول نباشد، مردم مجبور هستند مسكن را به صورت دو يا سه نفري بخرند. مثلا سه تا دو دانگي. تا كم‌كم بتوانند به صورت مستقل مسكن بخرند.» هرچند قدرت خريد مسكن پايين آمده و اين روز‌ها با خريد دانگي مسكن مي‌توان صاحب خانه شد، اما خريدار و فروشنده بايد مشكلات ديگر ملك شريكي را به گردن بگيرند، چون توانايي خريد مسكن را به صورت مستقل ندارند.

گراني مسكن موجب شده تا در وبسايت‌هاي خريد و فروش خانه هم شاهد آگهي‌هايي مبني بر فروش واحد مسكوني به صورت دانگي باشيم. خريداران به علت نزول قدرت خريد و بي‌ارزش شدن واحد پول كشور قادر به خريد يك خانه به صورت شش دانگ نيستند. از اين رو آنها حاضرند به صورت دانگي و شراكتي با افرادي ديگر اقدام به خريد خانه كنند.

فروشندگان واحدهاي مسكوني نيز به دليل مشكلات اقتصادي، ترس از دست دادن خانه‌شان و احتمال اينكه در آينده به دليل وضعيت نابسامان و مبهم اقتصادي كشور ديگر قادر به تهيه خانه نباشند، دست به فروش چند دانگ از خانه‌شان مي‌زنند.

واضح است كه هر دو بخش قضيه، چه براي فروشنده و چه براي خريدار شامل ريسك و مشكلاتي نيز مي‌باشد.

مطالعه بيشتر: مطلب «كوچ مستاجران به جنوب شرق تهران» را در مجله ملكي دلتا بخوانيد.