به گزارش «مجله ملكي دلتا» و به نقل وزارت كار، تعاون و رفاه اجتماعي افراد ساكن استان تهران بيشتر از ساير استان‌ها مجبورند براي مسكن هزينه كنند. در مقابل افراد ساكن در سيستان و بلوچستان و گيلان بيشتر از ديگر استان ها در فقر مسكن به سر مي‌برند.

 افزايش شاخص هزينه مسكن در سبد هزينه‌اي خانوارها در كنار 2.5 برابر بودن طول دوره انتظار در ايران نسبت به متوسط جهاني براي خانه‌دار شدن، نشان از فشار بالاي هزينه مسكن بر خانوارهاي كشور است كه اين فشارها هر ساله با تضعيف ارزش پول ملي بيشتر مي‌شود.

براساس آنچه بانك مركزي از تحولات بازار مسكن پايتخت تعداد معاملات در اولين ماه از پاييز به 5471 فقره رسيده كه نسبت به شهريور و مهر ماه سال 99 به ترتيب كاهشي 30 و 36.8 درصدي داشته است.

بيشترين قيمت متوسط مربوط به منطقه يك با حدود 70 ميليون تومان و كمترين متوسط قيمت نيز به منطقه 18 با 15 ميليون تومان اختصاص داشت. اگرچه كه متوسط قيمت نسبت به ماه گذشته كاهشي 0.2درصدي داشته است.

بد مسكني براساس تعريف وزارت كار به وضعيتي اطلاق مي‌شود كه در آن افراد به حداقل يكي از موارد دسترسي به آب، سرويس بهداشتي، مكان زندگي كافي و مسكن بادوام و امنيت تصدي دسترسي ندارند و دچار محروميت هستند.

وزارت تعاون بر اين باور است كه نرخ بد مسكني در فقرا دو برابر غيرفقرا است. البته كه از نظر اين وزارتخانه فقرا به افرادي گفته مي‌شود كه زير خط فقر مطلق زندگي مي‌كنند.

اين وزارتخانه مدعي شده كه به‌ طور كلي فقر مسكن در ايران داراي طيف گسترده‌اي است شامل عدم توانايي تامين مالي مسكن و همچنين سكونت افراد در خانه‌هاي نامناسب از لحاظ قدمت، نوع سازه و دسترسي به امكانات شهري است.

پيشنهاد مطالعه: مطلب «خريد خانه در محله شاهزاده ابراهيم اصفهان» از مجله ملكي دلتا بخوانيد.